De Nieuwe Toneelbibliotheek

Deze ogen

Deze ogen (2008) is een van de nieuwste stukken van Jon Fosse. Met zijn alledaagse maar poëtische taal schrijft hij over de zee, de liefde en de dood.

De naam

Een avond, zomaar ergens in een ruig landschap. Een huiskamer en een gezin, een vader, een moeder en twee zussen. De oudste zus keert hoogzwanger met haar vriend terug naar het ouderlijk huis. Ze zoeken een naam voor het kind. Een jeugdvriend komt ook langs. Even eenvoudig als aangrijpend over de verhoudingen binnen een gezin.

De nacht zingt zijn eigen zang

Een pril gezin heeft ogenschijnlijk alles wat het wil: een jonge vrouw en een jonge man bewonen een mooi huis in de stad en hebben net een kindje gekregen. Maar de vrouw wordt getergd door een grote rusteloosheid. Ook als de ouders van de man naar het kindje komen kijken, heerst er een gespannen sfeer. 's Avonds kondigt de vrouw plotseling aan dat ze naar de stad gaat, met een vriendin. Ze komt pas diep in de nacht weer thuis, waar de man op haar wacht...

opvoergegevens: Het Zuidelijk Toneel

Droom in de herfst

Een man ontmoet zijn oude geliefde op een kerkhof.

opvoergegevens: Toneelgroep Oostpool

Eg er Vinden / Ik ben de wind

‘ik ben de wind’ speelt zich af in een imaginaire zeilboot; ook de handeling is bedacht, verzonnen, en moet niet uitgevoerd worden, maar imaginair blijven. [vertaling vanuit het Noors]

Er gaat iemand komen

Een man en een vrouw hebben een afgelegen huis gekocht aan een fjord. Een plek waar ze samen alleen kunnen zijn. Na aankomst dreigen demonen uit het verleden en een opdringerige buurman al snel de rust te verstoren. De twijfel slaat toe. Zonder het uit te spreken, rafelt hun relatie al uit elkaar.

Zo was het

Monoloog van een oudere man. Zijn gezichtsvermogen is slecht, zijn voeten zijn kapot. De dood nadert. Na de stok, de rollator, en uiteindelijk de rolstoel, ligt hij nu alleen nog maar in bed. Zijn dagen worden gevuld met fragmenten uit zijn geleefde leven. Het meeste is voorbij; zijn schilderen, contact met zijn kinderen, zijn huwelijk… De levensvragen blijven.

Warm

Twee mannen ontmoeten elkaar op een pier. Ze weten niet meer of ze elkaar kennen, of ze elkaar al eerder ontmoet hebben. Dan komt er een vrouw de pier op: ze herkent de eerste man. Het is lang geleden dat ze elkaar zagen. Ze wil gaan zwemmen. Ze wil het over de kinderen hebben. Zijn kinderen… Dan herkent de tweede man de vrouw… ook.